AL Hayat Syria's Declining Role Hassan Haydar
Khalilzad: Syria Invites More Talks
SyriaCommment Kurds Commemorate the “Intifadah” of 12 March 2004
Column One: As Syria prepares for war
Eldar The Syrian secret Sharon did not reveal to Olmert
Al Awsat Syria’s Critical Timing
Bar’el The Syrian-Arab rift Bashar Assad is trying to mend fences with the rest of the Arab League, but as long as Syria remains linked to Iran and the Lebanese opposition, he will only have limited success
Al Hayat Syrian Panic over Resolving the Shebaa Issue and the Progress in Brammertz's Investigation
Syria "More Accomodating" to Terrorists State Dept Adviser: 90% of Suicide Bombers Cross Syrian Border
Syria Comment “Farid Ghadry, Syria’s Chalabi: From Washington to Damascus,” by Salim Abraham
Presidential Hopeful Slams Bush for Stance on Syria
Al Hayat The Iranian Advice and The Syrian Request in Lebanon Walid Choucair - Will any escalation further complicate the Lebanese crisis and lead to more external rows over Lebanon? Perhaps more international decisions will be taken in this regard, added to the existing list of decisions that would force Syria to take additional steps in its relations with the international community?
Report: Syria rejected Israeli offers for secret talks
Syria's 'engagers' can't ignore Brammertz By Michael Young
Assad Says 'No Cloud' Over Syria, Saudi Ties
Brammertz V – Comments and Contextualization (by t_desco)
Report: Assad sees no progress in peace process in next 2 years In interview with Saudi newspaper, Syrian President calls U.S. main obstacle to Middle East peace
Sharon's Syrian secret Farkash, the former head of MI, says Sharon knew about Syrian-Israeli contacts.
A New Face of Jihad Vows Attacks on U.S. An Islamic militant has formed a new organization in Lebanon, becoming the new face of Al Qaeda.
MEMRI Mar 14 IA# 333 - Lebanese Media Discusses Hizbullah's Status in Lebanon
Yüksel Söylemez Lebanon under siege
Analysis: No end for U.N. Lebanon probe
Daily Star A new chance for Islamists in Palestine and Lebanon? By Rami G. Khouri
Europe can do much more for LebanonBy Dana Moss
Lebanon’s Ironic Democracy : Abdul Rahman Al-Rashed
Lebanese Army Tightens Security at Camp to Press Militant Group
Justice for Lebanon By: William Harris The Wall Street Journal (subscription required)Almost unnoticed by the global media, a crucial turning point has arrived in the U.N investigation into the murder of former Lebanese prime minister, Rafik Hariri, in February 2005. It is also a turning point for the credibility of the international community.
Lebanese parliament fails to convene Lebanon’s Parliament failed to meet on the first day of its summer session, exacerbating tensions between the assembly’s anti-Syrian majority and Hizbollah-led opposition
Washington Times Hezbollah's rearmament Ever since the the Israel-Hezbollah cease-fire ending last summer's war in Lebanon, the terrorist group, which receives close to $200 million a year in subsidies from Iran, has been rebuilding the military arsenal destroyed by the Israeli army.
Schiff A down-to-earth chief of staff It is also clear Ashkenazi is trying to avoid getting involved in the arguments between Prime Minister Ehud Olmert and Defense Minister Amir Peretz.
The only alternative is civil war
Hamas' regional game
Leader Talking to Hamas Forming a Palestinian unity government is a diplomatic achievement which caught Israel off guard. If it lasts, Palestinian unity is a potent source of international legitimacy.
Washington Post Rice's Mideast Minefield By David Ignatius, Condoleezza Rice is trying to broker the creation of a Palestinian state even if she has to differ with the Israelis to do it.
Israel to the rescue/ Bechor
Hamas: New Government to Respect Previous Accords, but Back Resistance Haaretz The new Palestinian unity government will "respect" previous agreements with Israel, as stated in the Mecca agreement that led to the formation of the government, but will also continue to support "resistance," according to excerpts from the new government's platform, published Thursday on two Hamas Web sites.
Arab Summit Contoured by Regional Crises Fears Over Iraq, Lebanon, Iran Become Backdrop for Renewed Peace Initiative
Wednesday, March 28, 2007
Thursday, March 15, 2007
Suriye – Lübnan İzlenimleri
Lübnan, Irak ve İsrail-Filistin meselesiyle beraber Orta Doğu’nun temel çatışma alanlarından biri haline gelmiştir. Suriye, bu ülkedeki gelişmelerde halen baş aktör konumundadır. Her ne kadar askerlerini çekmiş olsa da, Suriye’nin etkinliği göz ardı edilemez. Suriye, aynı zamanda ABD ile sorun yaşayan bir ülke olarak da her zaman uluslararası gündemin üst sıralarında yer almaktadır. Dolayısıyla, bu konuları ele alan bir raporun gerekli olduğunu düşündük Kurumumuzun desteğiyle, raporun derinliği, objektifliği ve zenginliği için hayati olan Suriye-Lübnan gezisine çıktık. Gezimiz, 5 - 10 Şubat 2007 tarihlerinde Suriye (1 gün Halep – 4 gün Şam) ve 10 – 14 Şubat 2007 tarihlerinde Lübnan (Beyrut ve Güney Lübnan) olmak üzere 9 gün sürdü. Bu gezi yazısında siyasal konulara fazla değinmeden, görülen yerlerle ilgili izlenimler aktarılmaya çalışılacaktır. Çevre, insanlar, kültürel yaşam ve ekonomik durum gibi konularda gözlemlerimizi sunacağız Tespitlerimiz bu ülkeleri daha yakından tanımak amacının yanında, siyasal analizlere de katkısının olması düşüncesiyle yapılacaktır.
Yolculuğumuz Antakya’dan bindiğimiz otobüsle başladı. Cilvegözü sınır kapısına ulaşmamız yaklaşık 45 dakika sürdü. Sınır kapısına yaklaşırken dikkatimizi çeken ilk şey uzun sıralar oluşturmuş tır konvoylarıydı. Sonradan öğrendiğimize göre kimi tırlar sınırı geçmek için bir hafta bekliyormuş. Son yıllarda hep duyduğumuz Türkiye-Suriye arasındaki ticaretin hızlı bir şekilde arttığının işareti olduğunu düşünerek sınıra vardık. Sınır kapısına ulaştığımızda, inşaat çalışmalarının devam etmesine rağmen, bu kadar yoğun geçişlerin olduğu bir sınır kapısının derme çatma yapılardan oluşması bizi biraz hayal kırıklığına uğrattı.
Suriye’ye geçiş ile birlikte değişen mimariyi, kubbeli evleri ve insanları inceleyerek Halep’e vardık. Halep’e girerken sizi “İslami Kültürün Başkenti” ilanları karşılıyor. Bunu doğrularcasına, Halep’in son derece muhafazakar bir şehir olduğu gözlemini yapıyoruz. Sokakta kadınların çok fazla dolaşmadığını ve büyük çoğunluğunun kapalı olduğunu görüyoruz. Ama kesinlikle bir yasak yok ve son derece modern tarzda giyinmiş insanlar da görmek mümkün. Ayrıca kimse kimseyi rahatsız etmiyor. Dikkatimizi çeken bir diğer nokta ise, Hafız Esad – Beşar Esad ve Nasrallah posterlerinin yoğunluğuydu. Neredeyse arabaların tamamında Beşar Esad’ın siluetinin bulunduğu çıkartmalar bulunuyor. Son İsrail-Hizbullah Savaşı ile birlikte Arap Dünyasında popülaritesini artıran ama özellikle Suriye’de büyük sempati duyulan Nasrallah, halen insanların işyerlerini ve arabalarının camlarını süslemeye devam ediyor. Esasında bu resimlerin asılması konusunda herhangi bir zorunluluk bulunmamakta. Zorunlu olmadığı halde asılıyor olmasının iki gerekçesi olabilir. Birincisi, insanlar rejime yakın gözükmek, sorun çıkmasını önlemek yani bir korku sonucu resimleri asıyor olabilir. İkinci olasılık ise, halk bunu isteyerek ve içten gelen bir sevgiyle yapmaktadır. Suriye’de kaldığımız beş gün içinde bunu tespit etmek tabi ki zordu.
Halep’le ilgili temel izlenimlerimiz şunlar: tarihsel bir dokunun varlığı, etkileyici camiler, geleneksel esnaf çarşıları, yoğun trafik, eski arabalar, bakımsız binalar ve genel bir fakirlik. Tarihsel bir Anadolu kasabasını andıran bir havası var. Ayrıca, Zekeriya Cami, Halep Kalesi ve Halep Kapalı Çarşısı gerçekten görülmeye değer yerler. İstanbul’da bulunan bazı binaları anımsatan, Fransız mandası döneminden kaldığını tahmin ettiğimiz etkileyici binalar da var. Ancak o kadar bakımsızlar ki, gerçek değerlerini yansıtamıyorlar. Halep halkı turistlere karşı büyük ilgi gösteriyor ve yardımcı olmaya çalışıyor yani, bizdeki konukseverliğe burada da şahit oluyorsunuz. Özellikle, Türkiye’den olduğunuzu öğrenince daha çok ilgileniyorlar.
Halep’te ilk iş, kendimize bir otel buluyoruz. Şehrin genel dokusuna uygun tarihî bir binaya giriyoruz. Girişte yaşlı bir hanım karşılıyor bizi, İngilizce konuşuyoruz. Nereden olduğumuzu öğrenince, Türkçe “bırak o zaman İngilizce konuşmayı” diyor. Şaşırıyoruz ve Türk olup olmadığını soruyoruz. Bu sefer de kızgın bir şekilde “Türk değilim” diyor ve kısaca hikayesini anlatıyor. Ailesinin 1915 yılında zorunlu göç sırasında Halep’e yerleştiğini ve Ermeni olduğunu söylüyor. Türkçe’yi gayet iyi konuşuyor. Zaten sonradan Suriye’de Türkçe’yi en güzel konuşanların Ermeniler olduğunu öğreniyoruz. Hrant Dink’in öldürülmesini eleştirerek, “Öldürülmeseydi Halep’e bir konuşma yapmak için gelecekti” diyor. Başlangıçta biraz tepkili bir davranış sergilese de, konuşma geliştikçe yardımcı olmaya başlıyor venerelere gitmemiz, nelere dikkat etmemiz gerektiği konusunda bizi bilgilendiriyor.
Kısa bir şehir turu yapmak için sokağa çıktığımızda, yine dikkatimizi Ermenice isimlendirilmiş dükkanlar çekiyor. Ermeni mahallesinde olduğumuzu anlıyoruz. Halep’te gerçekleştirdiğimiz konuşmalar sonucu, şehirde yaşayan toplam Ermeni sayısının şu anda Türkiye’dekinden daha fazla olduğunu öğreniyoruz. Sayılarının yaklaşık yetmiş bin civarında olduğu bilgisi veriliyor. Halep’te geçirdiğimiz bir gecenin ardından, yine otel sahibi hanımın yardımıyla, Şam’a giden otobüslerin kalktığı terminale doğru yola çıkıyoruz. Otel sahibesinin Türk televizyon kanallarından birinde sabah programı izlediğini görüyoruz. Hama ve Hums şehirlerini geçerek, beş saatlik bir yolculuk sonunda Şam’a varıyoruz.
Şam, Halep’ten çok farklı bir şehir olduğunu hemen belli ediyor. . Halep’e göre çok daha büyük ve zengin bir şehir. Halep’te ve Şam’da ortak olan nokta, Batının izlerini fazla hissedemememiz ve göremememiz. Halep gibi, Şam’da da arabaların büyük çoğunluğunun Güney Kore malı olması dikkatimizi çekiyor. Nedenini ise sonradan öğreniyoruz. Bu markaların İran’da fabrikaları olduğunu ve İran’dan geldikleri bilgisi veriliyor. Halep’tekiler kadar olmasa da arabaların birçoğu yine eski. Buna rağmen, Şam’da ciddi bir zenginlik de gözlemleyebiliyorsunuz. . Son model ve lüks arabalara her yerde rastlayabilirsiniz. Özellikle bazı bölgelerde hem evler hem de arabalar son derece lüks. Bu bölgelerin diğer bölgelere göre daha fazla korunduğunu görebiliyorsunuz. Şam'ın zenginliği konusunda şu söylenebilir: kişisel zenginlik çok fazla ama ülkenin zenginliğini hissedemiyorsunuz. Üretim, alışveriş ve iş yaşamının dinamik ortamı yok. Şam’a girişte diğer büyük şehirlere girerken gördüğünüz sıra sıra fabrikaları göremiyorsunuz. Halk genelde oldukça fakir ve Şam'ın birçok güzel yeri olmakla beraber, yerleşim genel olarak düzensiz.
Şam’da, Nasrallah posterlerinin Halep’teki kadar yoğun olmayışı dikkatimizi çekiyor. Savaştan hemen sonraki dönemde Nasrallah posterlerinin yoğun olduğu bilgisi veriliyor, ancak Halep’te devam eden ilgiyi göremiyoruz. Hafız Esad, Beşar Esad ve Beşar’ın 1994 yılında ölen ağabeyi Basil Esad’ın posterlerini yine her tarafta görebiliyorsunuz ancak Halep’teki gibi neredeyse her arabada bulunan Beşar Esad çıkartmalarına rastlamıyorsunuz. Bu arada, tüm kamu kuruluşları odalarında Hafız Esad'la birlikte Beşar Esad’ın posterleri yan yana asılı duruyor.
Şam halkı eğlenceye düşkün. Öğlen saat 2-3 gibi biten mesailerinin ardından uyuyorlar. Akşamüstü genellikle hazırlanıp yemek yemeye, eğlenmeye gidiyorlar. Son derece renkli bir gece yaşamı var. Restoranlar, kafeler gençlerle doluyor. Avrupa’yı anımsatan kafeler var. Özel alandaki serbestlik açık olarak görülebiliyor. Kimse insanların giyimine kuşamına, eğlencesine karışmıyor. Kamu alanı yönetime bırakılmış, özel alanda ise halk mutluluk ve güvenlik içinde yaşamını sürdürüyor görüntüsü var. Bu arada, suç oranının da son derece düşük olduğu bilgisini alıyoruz. Bunda cezaların ağır olmasının ve sivil polislerin halk arasında dolaşmasının etkili olduğunu düşünüyoruz. Suriye’de, güvenliğin öncelikli bir konumda olduğunu düşünecek olursak, böyle bir sonuç normal sayılabilir. Trafikte, sokakta birbirine bağıran insanlara çok sık rastlıyorsunuz. İnsanda sempati uyandıran bir kızgınlık halleri var.
Düz bir alana kurulu Şam’ın hemen yanı başında Cebel-i Kasr (Kasr Dağları) olarak adlandırılan tepe bulunuyor. “Muhacirin semti” olarak adlandırılan tepenin eteklerinde, bizdeki gecekondulaşmayı andıran bir yapılanma söz konusu. Evler üst üste yığılmış durumda. Bu tepelerin üstünde, Şam’ı izleyerek yemek yiyebileceğiniz restoranlar var. Gerçekten etkileyici. Üzücü olansa, Şam’a tepeden baktığınızda hiçbir yeşillik görememeniz. Beton binalar bütün şehri kaplamış durumda.
Bu arada etrafta çok sayıda İranlı turiste rastlayabiliyorsunuz. Şam’ın ünlü Hamidiye Çarşısı’nda alışveriş yaparken Türkçe konuştuğumuzu duyan İranlı bir hanım, esnafla anlaşamadığı için Türkçe yardımımızı istiyor. Yanımızda hem Türkçe hem de Arapça bilen dostumuzun yardımıyla esnafla anlaşıyoruz. Nereli olduğunu sorduğumuzda “İran Tebriz’denim Azerbaycan Türküyüm” cevabını veriyor. Türkçe’si bizim Türkçe’mize çok benziyor. Şiilerin Şam’da birçok kutsal mekanı olduğu için İranlı turist sayısı fazla. Hz. Ali'nin ağabeyi İmamî Caferi Sadık'ın türbesi, Kerbela Şehitleri'nin kabirleri, Hz. Ali'nin kızı adına yapılmış Seyyide Zeynep Camisi ve Rukiye Türbesi, İran'dan gelenlerle dolup taşıyor.
Bu arada Türkiye izlerine her yerde rastlayabiliyorsunuz. Bunların arasında; Türkmenler, Türkçe konuştuğumuzu duyup yanımıza yanaşan Kilisli ayakkabı boyacıları, Tarkan ile Sibel Can şarkıları ve posterleri var.
Üç gün boyunca yaptığımız görüşmelerin ardından, Suriye ziyaretimizin son gününü Şam’ın hemen dışındaki tarihî yerleri gezmeye ayırdık. Bize yardımcı olan dostumuzun rehberliğinde ilk önce dünyanın tek Süryani üniversitesine gittik. Daha sonra dünyanın ilk manastırı Sayidnaya’yı gezdik. Son olarak da Malula köyüne gittik. Bu köyün özelliği, Hz. İsa’nın konuştuğu Aramca dilinin konuşulduğu, dünya üzerindeki son üç köyden biri olması. Diğer iki köy Müslüman ama Malula halkı Hıristiyan. Arapça ve diğer Orta Doğu dillerinin anası olarak kabul edilen Aramca’yı, bir yerliden dinleme imkanı da bulduk. Mel Gibson’ın yönettiği “Tutku” isimli filmde oynatılmak üzere, Malula köyünden Aramca bilenlerin götürüldüğü bilgisini de aldık.
Beş günlük Suriye gezimizin ardından Beyrut’a doğru yola çıktık. Şam ile Beyrut arasında dolmuş taksiler çalışıyor ve mesafe çok yakın. . Dağlık bir araziden geçtikten sonra Beyrut’a varıyorsunuz. Yüksek yerlerde hava koşulları çok uygun olmadığı için yolculuk normalden biraz daha uzun sürebiliyor. Suriye sınırında sanki “Lübnan hâlâ benim” dercesine Nasrallah posterleri ile uğurlanıyoruz. Lübnan’a girer girmez ise, Suriye karşıtı cephenin sembol ismi, öldürülen Refik Hariri’nin posterleri bizi karşılıyor. Bu arada Lübnan’a giriş yaptıktan hemen sonra, dağların arasında yeşil bir ova olarak görülen.ünlü Bekaa Vadisi’nin yanından geçiyorsunuz. Eskiden aralarında PKK ve ASALA’nın da bulunduğu birçok terör örgütünün en önemli üssü konumundaki yerde, artık herhangi bir terör faaliyetinin yürütülmediği bilgisini alıyoruz. Bölgede sadece Filistinli mültecilerin kampları bulunuyor. Dağların arasından geçerken eteklere yayılmış ihtişamlı ve korunaklı malikaneleri fark ediyoruz.
Dağları aştıktan sonra, bütün güzelliğiyle Beyrut karşınıza çıkıveriyor. Dağlarla deniz arasında kalmış Beyrut’a girince çok farklı bir şehre ve ülkeye girdiğinizi hissediyorsunuz. Burada kişilerin zenginliğinden öte ülkenin zenginliğini de açık bir şekilde görebiliyorsunuz. Son derece dinamik bir ekonomik yaşam söz konusu. Suriye’nin aksine, bir Batı şehrinde görebileceğiniz her marka, ürün ve reklama rastlıyorsunuz. Şehrin girişindeki yolun her iki tarafı fabrikalar ve satış yerleri ile dolu. Yine girişte karşımıza çıkan liman da son derece hareketli. Dolmuş taksiden inip otele gitmek üzere Beyrut’ta bir taksiye biniyoruz. Taksici Türk olduğumuzu öğrenince hemen konuşmaya başlıyor. Çok iyi İngilizce bilmesi bizi biraz şaşırtıyor. Daha sonra öğreniyoruz ki, Beyrut’ta insanların çoğu Fransızca ve İngilizce biliyor. Taksici “siz Lübnan’a askerlerinizi yollayıp yardım ediyorsunuz ama Sinyora’nın yaptığına bir bakın diyor”. Lübnan’ın Güney Kıbrıs Yönetimiyle Akdeniz’de ortak petrol arama çalışmalarından haberdar ve rahatsız olmuş. Kısa yolculuğumuz sırasında tamamen harap olmuş bir binanın yakınından geçiyoruz. “İsrail mi bombaladı?” diye sorunca, ‘’hayır’’ cevabını alıyoruz. Meğer eski Başbakan Refik Hariri’nin öldürüldüğü yerin hemen yanından geçiyormuşuz. Onarım çalışmaları devam ediyor ancak etraf halen hasarlı. Eylemin, çevre binalara verdiği zararı hayretler içinde izleyerek geçiyoruz.
Otelimiz Sünnilerin çoğunlukta olduğu batı Beyrut’ta bulunuyor. Yollar, binalar ve arabalar bakımlı ve lüks. Bunun yanında, iç savaş yıllarından kalma mermi izlerinin bulunduğu binalara da rastlayabiliyorsunuz. Sanki o yılları yaşıyormuşçasına heyecanlanıyoruz. Aslında çok gergin bir dönemde Beyrut’ta bulunmamıza rağmen, insanların son derece rahat olduklarını fark ediyoruz. Hizbullah ve Hristiyan lider Mişel Aoun’un liderliğindeki muhalefetin gösterileri devam ediyor. Bizim orada bulunduğumuz 10 Şubat’tan dört gün sonra, Refik Hariri’nin ikinci ölüm yıldönümü. Sünniler ve bazı Hristiyanların desteklediği, iktidardaki 14 Mart Koalisyonu taraftarlarının 14 Şubat’ta gösteri düzenleyecek olması nedeniyle, iki grubun karşı karşıya gelerek çatışmaların çıkmasından endişe ediliyor. Daha birkaç hafta önce, iç savaş günlerini anımsatan ve dört kişinin ölümüyle sonuçlanan olaylardan dolayı bir tedirginlik var. Bu nedenle yoğun güvenlik önlemlerinin alındığını görüyoruz. Neredeyse her cadde başında zırhlı araçlar ve askerler bulunuyor. Ancak buna rağmen gergin bir hava hissetmiyorsunuz. Hatta askerlerin yanına çok rahat bir şekilde yaklaşıp soru sorabiliyorsunuz. Güler yüzlü bir şekilde yanıtlıyorlar. İnsanlar, askerler ve zırhlı araçlar arasında çok rahat bir şekilde yaşamlarına devam ediyor. Beyrut’ta, başı kapalı ve açık giyinen bayanların hep birlikte deniz kenarında dolaştığına şahit oluyoruz.
Beyrut’u keşfe çıktığımızda, dikenli tellerle çevrilmiş hükümet binasının bulunduğu ve “downtown” olarak adlandırılan bölgeye ulaşıyoruz. Hükümet binası Osmanlı zamanında kışla olarak kullanılan tarihî ve son derece etkileyici bir bina. Başbakan danışmanı ile yaptığımız görüşme sayesinde gezdiğimiz binanın içinin de aynı derecede etkileyici olduğunu görüyoruz. Hükümet binasının etrafında dizi dizi beyaz çadırlar fark ediyoruz. Bunların protestocular olduğunu tahmin ediyoruz ve tedirgin bir şekilde aralarına giriyoruz. Bu göstericiler yürüyüş yapan ve sloganlar atan faal göstericiler gibi değiller.Çadırlar kurmuşlar ve burada yaşıyorlar. Bölge tam bir yaşam alanına çevrilmiş durumda. Aralarına girince çadırların içlerine göz ucuyla bakıyoruz. O kısa sürede dikkatimizi çeken iki şey televizyon ve elektrik oluyor. Su ve yemek ihtiyaçlarını burada gideriyorlar. Hükümet istifa edene kadar çadırları kaldırmayacaklarını söylüyorlar. Bir anlamda pasif direniş sergiliyorlar. Her tarafta Nasrallah’ın, Mişel Aoun’un, Nebih Berri’nin posterleri var. Lübnan’da muhalefet sadece Şiiler ve Hristiyanlarla sınırlı değil; Komünist Parti gibi solcu partilerden de destek alıyorlar. Bu nedenle, Che posterleri ve Sovyetler Birliği bayraklarına da rastlıyorsunuz. Ortak bir amaç etrafında kenetlenmiş durumdalar.
“Orta Doğu’da kitaplar Kahire’de yazılır, Beyrut’ta basılır ve Bağdat’ta okunur” sözünü doğrularcasına, her tarafta kitapçı görmeniz mümkün. Farklı isimlerde çok sayıda bankaya da rastlıyoruz. . Bankacılık sektörünün gelişmişliği açısından “Orta Doğu’nun İsviçre’si” olarak adlandırılan Lübnan’da, iç savaş yıllarında bile hiç aksamadan işlemeye devam eden sektörün bankacılık olduğunu öğreniyoruz. Batı Beyrut’ta yeni ve modern binaların yapımına şahit oluyoruz. Bütün bunları görünce iki tespitte bulunuyoruz. Birincisi, kesinlikle birkaç ay önce savaştan çıkmış bir şehirde değiliz. Yıkım yok, insanlar rahat, eğlence devam ediyor. İkincisi, otelimizin bulunduğu Batı Beyrut’u ve Hıristiyanların çoğunluğunu oluşturduğu Doğu Beyrut’u, Refik Hariri’nin iç savaş sonrasında yeniden yapılandırdığını ve Paris’teki Champs Elysées’yianımsatan yerleri görünce, Beyrut için kullanılan “Orta Doğu’nun Paris’i” yakıştırmasının ne kadar yerinde olduğunu düşünüyoruz.
Ancak bu iki yargıya biraz çabuk vardığımızı Güney Beyrut’u görünce anlıyoruz. Beyrut’ta bulunan “Stratejik Araştırmalar Merkezi” Başkanlığı görevini yürüten ve Türkiye’de de iyi tanınan Muhammed Nurettin’in rehberliğinde Güney Lübnan’ı gezince, “iki farklı Beyrut var” kanısına ulaşıyoruz. Batı Beyrut’ta, “yazın savaştan çıkmış Beyrut burası mı” diye düşünürken, İsrail’in bilinçli olarak ve sadece Şiilerin yoğun yaşadığı ve Hizbullah’ın etkin olduğu Güney Beyrut’u bombaladığının belirtilerine rastlıyoruz. Son savaşın izlerini her tarafta görebiliyorsunuz. Her yerde bombalanmış ve yıkılmak üzere olan ve tamamen yerle bir olmuş binalar bulunuyor. Lübnan’da herkes Hizbullah’ın son savaşta zafer kazandığını düşünüyor. Biz zaferin faturasının ne kadar ağır olduğunu gözlemliyoruz. Güney Beyrut sadece savaşın izlerini taşıması açısından değil, yapısı itibarıyla da batı ve doğu Beyrut’tan tamamen farklı. Buradan arabayla on dakikalık bir mesafede olan bu kesimde hem insanlar hem de fiziki ortam bir anda değişiveriyor. Burada daha muhafazakar bir ortam var. Kadınların büyük çoğunluğu kapalı. Genel bir dağınıklık ve fakirlik hakim. Beyrut’un bir diğer özelliği, girilen mahalle ya da bölgeye göre siyasal sembollerin de hemen değişmesi. Batı Beyrut’ta her yerde karşımıza çıkan Hariri posterlerinin aksine, burada Hizbullah lideri Nasrallah, diğer Şii partisi Emel’in amblemleri, Humeyni ve Emel’in kurucusu Musa Sadr’ın resimlerine rastlıyorsunuz. Bu arada resimlerle, bölgenin zenginliği ve fakirliği arasında doğrudan bir ilişki var. Yine her tarafta, son savaşta ölen Hizbullah üyelerinin resimlerini de görebiliyorsunuz. Bu bölge, dediğimiz gibi daha geri kalmış, muhafazakar ve dağınık. Arabalar, binalar ve yollar birden eskiyor. Burada Batı Beyrut’ta neredeyse cadde başı rastladığımız askerler ve zırhlı araçlar yok. Burası tamamen Hizbullah’ın kontrol ettiği bir bölge ve ulusal ordu veya polis gücü buraya giremiyor gibi görünüyor. Hizbullah için sık sık kullanılan “devlet içinde devlet” tanımlamasına bir anlamda şahit oluyoruz. Bunları gördükten sonra Hizbullah’ın sadece İsrail’e karşı mücadele yürüten silahlı bir örgütün ötesinde, Lübnan halkının çok önemli bir kısmını temsil eden, siyasi ve toplumsal bir olgu olduğu sonucuna ulaşıyoruz. Lübnan’da Hizbullah’ı dışlayarak herhangi bir sonuca ulaşmak gerçekten zor gözüküyor. Hele ki Hizbullah’ın silahsızlandırılması gibi konuların, en azından orta vadede imkansız olduğu hissine kapıldık. Bu arada Hizbullah’ın üst düzey bir yöneticisiyle görüşmek, daha doğrusu görüşme öncesi hazırlıklar yapmak üzere Güney Beyrut’ta Hizbullah’ın bürosuna gittik. Yetkiliyle görüşmeden önce çeşitli formlar doldurmanız gerekiyor. İyi örgütlenmişler ve güvenlik üst düzeyde. Ancak kesinlikle dışarıya kapalı değiller. Karşılaştığımız Hizbullah üyeleri, yaratılmak istenen “korkutucu” imajdan farklı olarak cana yakın davranan insanlar.
Lübnan’da da Ermenilerin yaşadığı bir semt bulunuyor. Lübnan’da konuştuğumuz kişiler Ermenileri ayırıyorlar. Taşnak partisi ve kilisenin Türk karşıtlığını körüklediğini ama halkın genelinin Türklere karşı ılımlı olduğunu öğreniyoruz. Yine tespit edememekle birlikte, gizlice Türk televizyonlarını izledikleri bilgisini alıyoruz. Düşmanlıktan çok, bir kırgınlığın varlığından söz ediliyor. Doğruluğunu bilememekle beraber, Lübnan’da Türk köylerinin var olduğunu da öğreniyoruz. Söylenenlere göre 10 Türk köyü bulunuyor. Her birinde yaklaşık 4-5 bin civarında insanın yaşadığı, yani toplam 40-50 bin Türk’ün olabileceği bilgisi veriliyor. Tabi Lübnan’da da Osmanlı ve Türkiye izlerine her yerde rastlayabiliyorsunuz. Lübnan’da çok yaygın olan nargilenizi içerken, garson yanınıza yaklaşıp “nerelisin dostum” diyebiliyor. Ya da bir kitapçıya girip sahibiyle sohbet ederken Türkiye’den olduğunuzu söyleyince, babasının siyah beyaz fesli resmini gösterip, övünerek “Osmanlı ordusundaydı ” demesine şahit olabiliyorsunuz. Lübnan’da bilgi edindiğimiz bir başka konu ise Türk hanımlarla evlenmenin Lübnan’da bir itibar olduğu. Bu nedenle birçok Lübnanlı zenginin Türk eşi olduğunu öğreniyoruz.
Beyrut’ta bazen kendinizi bir Orta Doğu şehrinde dolaşıyormuş gibi hissetmiyorsunuz. Ama Beyrut’u güzel kılan, tam bu anlarda bir Orta Doğu şehrinde olduğunuzu bir şekilde size hatırlatması. Bu iki zıtlığı bir arada yaşatması, karmaşık yapısı, tarihi ve onu hissettirmesi ile Beyrut gerçekten etkileyici bir şehir...
Lübnan gezimizin son gününde Genelkurmay Başkanlığımızın izni ile, Birleşmiş Milletler Barış Gücü kapsamında Güney Lübnan’da bulunan askerî birliğimizi ziyaret ettik. Askerî ataşeliğimizin yardımıyla, Beyrut’tan Sur şehrine doğru yola çıktık. İlk olarak, Sayda şehrini geçtik. Burada da Hariri’nin posterleri ile karşılaştık. . Oradan 45 dakika süren yolculuğun ardından Sur şehrine ulaştık. Yol boyunca tüm köprülerin vurulmuş olduğu dikkatimizi çekiyor. Onarım çalışmaları halen sürüyor. Köprülerin olduğu yerlerde geçişleri tali yollardan veriyorlar. Sur şehrine girer girmez anayol boyunca Hizbullah, Nasrallah ve son savaşta ölen şehitlerin resimleri karşınıza çıkıyor. Türk birliği, Sur kentini geçtikten hemen sonra kıyıdan içeri 7 ila 10 km uzaklıkta, Şatiye yolu üzerinde bulunuyor. Karargâha girer girmez etkileniyoruz. Her zaman olduğu gibi düzen ve tertip hakim. Bölük komutanımız yapılan çalışmalar hakkında bilgi veriyor. Gururlanıyoruz. Ama diğer taraftan da bu güzel çalışmalardan neden kimsenin haberi yok diye hayıflanıyoruz. Bir dönem Lübnan’a asker gönderilmesi meselesi her gün medyada tartışılırken, muhtemelen şu anda büyük çoğunluk Lübnan’da Türk askerinin varlığından bile haberdar değildir. Esasen, Türk birliği ziyaret ettiğimiz kara birliğinden ibaret değil. Çoğunluğu deniz kuvvetlerinde hizmet veriyor. “Türk İstihkam İnşaat Bölüğü” olarak geçen kara birliğimizde toplam 262 personel görev yapıyor. Birlik, güvenlik ve ulaşım zorluğu nedeniyle ancak bulunduğu alana yakın köylere yardım yapabiliyor. Esas görevi inşaat ve altyapı çalışmaları üzerine olan birliğimiz, diğer birliklerin inşa çalışmalarına yardım görevi yürütmüş. Ancak birliğimiz bu çalışmalarla sınırlı kalmayıp, Birleşmiş Milletler karargâhına projeler sunarak bazı sivil faaliyetlerde de bulunabiliyor. Bu anlamda büyük işlere imza atmışlar. Halka yönelik çalışmaların en önemlisi, çevre yerleşim birimlerinde muhtarlıklarla ortak çalışarak tespit edilen dul, yetim ve fakirlere sağlanan gıda ve sağlık yardımları. Yine bir yerleşim alanında halkın kullanımı için bir futbol sahası inşa edilmiş. Müslüman bir ülke olmanın avantajı kullanılarak dinî bayramlarımızda halkla bir araya geliniyor ve hatta Güney Lübnan halkı bayramlarda kendiliğinden birliğimizi ziyaret ediyor. Halkla iletişim kurma konusunda yeni projelerin olduğu da ifade edildi. Bölge halkının Türk askerine ve Türkiye’ye bakışı son derece olumlu. Bir Lübnanlı’nın askerlerimize söylediği “Lübnan’a Yeniden Hoşgeldiniz” cümlesi, halkın Türk askerine bakış açısını göstermesi açısından çarpıcı. . Güney Lübnan şimdilik çok sakin. Birleşmiş Milletler askerleri ile halk arasında bugüne kadar herhangi bir sorun yaşanmamış. Birliğimizden, Güney Lübnan halkının düşünülenin aksine radikal değil, ılımlı oldukları bilgisini alıyoruz. Tabi ki Hizbullah’a yoğun bir destek var. Birçok kişinin “Ben Hizbullah’ım” diyerek, Hizbullah’ın sadece üyelerinden oluşmadığı, halkın kendisinin Hizbullah olduğu yorumu yapılıyor. Güney Lübnan’da herhangi bir sorun çıkmasından endişelenilmiyor. Ancak, Beyrut’ta çıkacak bir sorunun güneye yansımasından çekinilmekte. Bu arada eğer bir sorun yaşanacak ya da bir saldırı gerçekleşecekse de bunun Türk askerine yönelik olma ihtimalinin çok düşük olduğunu görüyoruz. Fransa’ya karşı ciddi bir kızgınlık söz konusu olduğu için, ilk sırada Fransız askerlerinin geldiği söylenebilir. Bunda, Fransa yönetiminin Lübnan’da iktidarı yoğun olarak desteklemesinin rolü büyük. Fransızları ise İspanyol askerleri takip ediyor.
Bizim için çok önemli bu son görüşmemizi tamamladıktan sonra Beyrut’a döndük. Çok faydalı bir program takip etmiş olmanın verdiği rahatlıkla, Orta Doğu’nun bu güzel şehrinde son akşamımızı birer turist gibi etrafı gezerek geçiriyoruz. Beyrut’tan ayrılmak zor da olsa artık Türkiye’yi özlediğimizi hissederek Ankara’ya doğru yola çıkıyoruz.
Yolculuğumuz Antakya’dan bindiğimiz otobüsle başladı. Cilvegözü sınır kapısına ulaşmamız yaklaşık 45 dakika sürdü. Sınır kapısına yaklaşırken dikkatimizi çeken ilk şey uzun sıralar oluşturmuş tır konvoylarıydı. Sonradan öğrendiğimize göre kimi tırlar sınırı geçmek için bir hafta bekliyormuş. Son yıllarda hep duyduğumuz Türkiye-Suriye arasındaki ticaretin hızlı bir şekilde arttığının işareti olduğunu düşünerek sınıra vardık. Sınır kapısına ulaştığımızda, inşaat çalışmalarının devam etmesine rağmen, bu kadar yoğun geçişlerin olduğu bir sınır kapısının derme çatma yapılardan oluşması bizi biraz hayal kırıklığına uğrattı.
Suriye’ye geçiş ile birlikte değişen mimariyi, kubbeli evleri ve insanları inceleyerek Halep’e vardık. Halep’e girerken sizi “İslami Kültürün Başkenti” ilanları karşılıyor. Bunu doğrularcasına, Halep’in son derece muhafazakar bir şehir olduğu gözlemini yapıyoruz. Sokakta kadınların çok fazla dolaşmadığını ve büyük çoğunluğunun kapalı olduğunu görüyoruz. Ama kesinlikle bir yasak yok ve son derece modern tarzda giyinmiş insanlar da görmek mümkün. Ayrıca kimse kimseyi rahatsız etmiyor. Dikkatimizi çeken bir diğer nokta ise, Hafız Esad – Beşar Esad ve Nasrallah posterlerinin yoğunluğuydu. Neredeyse arabaların tamamında Beşar Esad’ın siluetinin bulunduğu çıkartmalar bulunuyor. Son İsrail-Hizbullah Savaşı ile birlikte Arap Dünyasında popülaritesini artıran ama özellikle Suriye’de büyük sempati duyulan Nasrallah, halen insanların işyerlerini ve arabalarının camlarını süslemeye devam ediyor. Esasında bu resimlerin asılması konusunda herhangi bir zorunluluk bulunmamakta. Zorunlu olmadığı halde asılıyor olmasının iki gerekçesi olabilir. Birincisi, insanlar rejime yakın gözükmek, sorun çıkmasını önlemek yani bir korku sonucu resimleri asıyor olabilir. İkinci olasılık ise, halk bunu isteyerek ve içten gelen bir sevgiyle yapmaktadır. Suriye’de kaldığımız beş gün içinde bunu tespit etmek tabi ki zordu.
Halep’le ilgili temel izlenimlerimiz şunlar: tarihsel bir dokunun varlığı, etkileyici camiler, geleneksel esnaf çarşıları, yoğun trafik, eski arabalar, bakımsız binalar ve genel bir fakirlik. Tarihsel bir Anadolu kasabasını andıran bir havası var. Ayrıca, Zekeriya Cami, Halep Kalesi ve Halep Kapalı Çarşısı gerçekten görülmeye değer yerler. İstanbul’da bulunan bazı binaları anımsatan, Fransız mandası döneminden kaldığını tahmin ettiğimiz etkileyici binalar da var. Ancak o kadar bakımsızlar ki, gerçek değerlerini yansıtamıyorlar. Halep halkı turistlere karşı büyük ilgi gösteriyor ve yardımcı olmaya çalışıyor yani, bizdeki konukseverliğe burada da şahit oluyorsunuz. Özellikle, Türkiye’den olduğunuzu öğrenince daha çok ilgileniyorlar.
Halep’te ilk iş, kendimize bir otel buluyoruz. Şehrin genel dokusuna uygun tarihî bir binaya giriyoruz. Girişte yaşlı bir hanım karşılıyor bizi, İngilizce konuşuyoruz. Nereden olduğumuzu öğrenince, Türkçe “bırak o zaman İngilizce konuşmayı” diyor. Şaşırıyoruz ve Türk olup olmadığını soruyoruz. Bu sefer de kızgın bir şekilde “Türk değilim” diyor ve kısaca hikayesini anlatıyor. Ailesinin 1915 yılında zorunlu göç sırasında Halep’e yerleştiğini ve Ermeni olduğunu söylüyor. Türkçe’yi gayet iyi konuşuyor. Zaten sonradan Suriye’de Türkçe’yi en güzel konuşanların Ermeniler olduğunu öğreniyoruz. Hrant Dink’in öldürülmesini eleştirerek, “Öldürülmeseydi Halep’e bir konuşma yapmak için gelecekti” diyor. Başlangıçta biraz tepkili bir davranış sergilese de, konuşma geliştikçe yardımcı olmaya başlıyor venerelere gitmemiz, nelere dikkat etmemiz gerektiği konusunda bizi bilgilendiriyor.
Kısa bir şehir turu yapmak için sokağa çıktığımızda, yine dikkatimizi Ermenice isimlendirilmiş dükkanlar çekiyor. Ermeni mahallesinde olduğumuzu anlıyoruz. Halep’te gerçekleştirdiğimiz konuşmalar sonucu, şehirde yaşayan toplam Ermeni sayısının şu anda Türkiye’dekinden daha fazla olduğunu öğreniyoruz. Sayılarının yaklaşık yetmiş bin civarında olduğu bilgisi veriliyor. Halep’te geçirdiğimiz bir gecenin ardından, yine otel sahibi hanımın yardımıyla, Şam’a giden otobüslerin kalktığı terminale doğru yola çıkıyoruz. Otel sahibesinin Türk televizyon kanallarından birinde sabah programı izlediğini görüyoruz. Hama ve Hums şehirlerini geçerek, beş saatlik bir yolculuk sonunda Şam’a varıyoruz.
Şam, Halep’ten çok farklı bir şehir olduğunu hemen belli ediyor. . Halep’e göre çok daha büyük ve zengin bir şehir. Halep’te ve Şam’da ortak olan nokta, Batının izlerini fazla hissedemememiz ve göremememiz. Halep gibi, Şam’da da arabaların büyük çoğunluğunun Güney Kore malı olması dikkatimizi çekiyor. Nedenini ise sonradan öğreniyoruz. Bu markaların İran’da fabrikaları olduğunu ve İran’dan geldikleri bilgisi veriliyor. Halep’tekiler kadar olmasa da arabaların birçoğu yine eski. Buna rağmen, Şam’da ciddi bir zenginlik de gözlemleyebiliyorsunuz. . Son model ve lüks arabalara her yerde rastlayabilirsiniz. Özellikle bazı bölgelerde hem evler hem de arabalar son derece lüks. Bu bölgelerin diğer bölgelere göre daha fazla korunduğunu görebiliyorsunuz. Şam'ın zenginliği konusunda şu söylenebilir: kişisel zenginlik çok fazla ama ülkenin zenginliğini hissedemiyorsunuz. Üretim, alışveriş ve iş yaşamının dinamik ortamı yok. Şam’a girişte diğer büyük şehirlere girerken gördüğünüz sıra sıra fabrikaları göremiyorsunuz. Halk genelde oldukça fakir ve Şam'ın birçok güzel yeri olmakla beraber, yerleşim genel olarak düzensiz.
Şam’da, Nasrallah posterlerinin Halep’teki kadar yoğun olmayışı dikkatimizi çekiyor. Savaştan hemen sonraki dönemde Nasrallah posterlerinin yoğun olduğu bilgisi veriliyor, ancak Halep’te devam eden ilgiyi göremiyoruz. Hafız Esad, Beşar Esad ve Beşar’ın 1994 yılında ölen ağabeyi Basil Esad’ın posterlerini yine her tarafta görebiliyorsunuz ancak Halep’teki gibi neredeyse her arabada bulunan Beşar Esad çıkartmalarına rastlamıyorsunuz. Bu arada, tüm kamu kuruluşları odalarında Hafız Esad'la birlikte Beşar Esad’ın posterleri yan yana asılı duruyor.
Şam halkı eğlenceye düşkün. Öğlen saat 2-3 gibi biten mesailerinin ardından uyuyorlar. Akşamüstü genellikle hazırlanıp yemek yemeye, eğlenmeye gidiyorlar. Son derece renkli bir gece yaşamı var. Restoranlar, kafeler gençlerle doluyor. Avrupa’yı anımsatan kafeler var. Özel alandaki serbestlik açık olarak görülebiliyor. Kimse insanların giyimine kuşamına, eğlencesine karışmıyor. Kamu alanı yönetime bırakılmış, özel alanda ise halk mutluluk ve güvenlik içinde yaşamını sürdürüyor görüntüsü var. Bu arada, suç oranının da son derece düşük olduğu bilgisini alıyoruz. Bunda cezaların ağır olmasının ve sivil polislerin halk arasında dolaşmasının etkili olduğunu düşünüyoruz. Suriye’de, güvenliğin öncelikli bir konumda olduğunu düşünecek olursak, böyle bir sonuç normal sayılabilir. Trafikte, sokakta birbirine bağıran insanlara çok sık rastlıyorsunuz. İnsanda sempati uyandıran bir kızgınlık halleri var.
Düz bir alana kurulu Şam’ın hemen yanı başında Cebel-i Kasr (Kasr Dağları) olarak adlandırılan tepe bulunuyor. “Muhacirin semti” olarak adlandırılan tepenin eteklerinde, bizdeki gecekondulaşmayı andıran bir yapılanma söz konusu. Evler üst üste yığılmış durumda. Bu tepelerin üstünde, Şam’ı izleyerek yemek yiyebileceğiniz restoranlar var. Gerçekten etkileyici. Üzücü olansa, Şam’a tepeden baktığınızda hiçbir yeşillik görememeniz. Beton binalar bütün şehri kaplamış durumda.
Bu arada etrafta çok sayıda İranlı turiste rastlayabiliyorsunuz. Şam’ın ünlü Hamidiye Çarşısı’nda alışveriş yaparken Türkçe konuştuğumuzu duyan İranlı bir hanım, esnafla anlaşamadığı için Türkçe yardımımızı istiyor. Yanımızda hem Türkçe hem de Arapça bilen dostumuzun yardımıyla esnafla anlaşıyoruz. Nereli olduğunu sorduğumuzda “İran Tebriz’denim Azerbaycan Türküyüm” cevabını veriyor. Türkçe’si bizim Türkçe’mize çok benziyor. Şiilerin Şam’da birçok kutsal mekanı olduğu için İranlı turist sayısı fazla. Hz. Ali'nin ağabeyi İmamî Caferi Sadık'ın türbesi, Kerbela Şehitleri'nin kabirleri, Hz. Ali'nin kızı adına yapılmış Seyyide Zeynep Camisi ve Rukiye Türbesi, İran'dan gelenlerle dolup taşıyor.
Bu arada Türkiye izlerine her yerde rastlayabiliyorsunuz. Bunların arasında; Türkmenler, Türkçe konuştuğumuzu duyup yanımıza yanaşan Kilisli ayakkabı boyacıları, Tarkan ile Sibel Can şarkıları ve posterleri var.
Üç gün boyunca yaptığımız görüşmelerin ardından, Suriye ziyaretimizin son gününü Şam’ın hemen dışındaki tarihî yerleri gezmeye ayırdık. Bize yardımcı olan dostumuzun rehberliğinde ilk önce dünyanın tek Süryani üniversitesine gittik. Daha sonra dünyanın ilk manastırı Sayidnaya’yı gezdik. Son olarak da Malula köyüne gittik. Bu köyün özelliği, Hz. İsa’nın konuştuğu Aramca dilinin konuşulduğu, dünya üzerindeki son üç köyden biri olması. Diğer iki köy Müslüman ama Malula halkı Hıristiyan. Arapça ve diğer Orta Doğu dillerinin anası olarak kabul edilen Aramca’yı, bir yerliden dinleme imkanı da bulduk. Mel Gibson’ın yönettiği “Tutku” isimli filmde oynatılmak üzere, Malula köyünden Aramca bilenlerin götürüldüğü bilgisini de aldık.
Beş günlük Suriye gezimizin ardından Beyrut’a doğru yola çıktık. Şam ile Beyrut arasında dolmuş taksiler çalışıyor ve mesafe çok yakın. . Dağlık bir araziden geçtikten sonra Beyrut’a varıyorsunuz. Yüksek yerlerde hava koşulları çok uygun olmadığı için yolculuk normalden biraz daha uzun sürebiliyor. Suriye sınırında sanki “Lübnan hâlâ benim” dercesine Nasrallah posterleri ile uğurlanıyoruz. Lübnan’a girer girmez ise, Suriye karşıtı cephenin sembol ismi, öldürülen Refik Hariri’nin posterleri bizi karşılıyor. Bu arada Lübnan’a giriş yaptıktan hemen sonra, dağların arasında yeşil bir ova olarak görülen.ünlü Bekaa Vadisi’nin yanından geçiyorsunuz. Eskiden aralarında PKK ve ASALA’nın da bulunduğu birçok terör örgütünün en önemli üssü konumundaki yerde, artık herhangi bir terör faaliyetinin yürütülmediği bilgisini alıyoruz. Bölgede sadece Filistinli mültecilerin kampları bulunuyor. Dağların arasından geçerken eteklere yayılmış ihtişamlı ve korunaklı malikaneleri fark ediyoruz.
Dağları aştıktan sonra, bütün güzelliğiyle Beyrut karşınıza çıkıveriyor. Dağlarla deniz arasında kalmış Beyrut’a girince çok farklı bir şehre ve ülkeye girdiğinizi hissediyorsunuz. Burada kişilerin zenginliğinden öte ülkenin zenginliğini de açık bir şekilde görebiliyorsunuz. Son derece dinamik bir ekonomik yaşam söz konusu. Suriye’nin aksine, bir Batı şehrinde görebileceğiniz her marka, ürün ve reklama rastlıyorsunuz. Şehrin girişindeki yolun her iki tarafı fabrikalar ve satış yerleri ile dolu. Yine girişte karşımıza çıkan liman da son derece hareketli. Dolmuş taksiden inip otele gitmek üzere Beyrut’ta bir taksiye biniyoruz. Taksici Türk olduğumuzu öğrenince hemen konuşmaya başlıyor. Çok iyi İngilizce bilmesi bizi biraz şaşırtıyor. Daha sonra öğreniyoruz ki, Beyrut’ta insanların çoğu Fransızca ve İngilizce biliyor. Taksici “siz Lübnan’a askerlerinizi yollayıp yardım ediyorsunuz ama Sinyora’nın yaptığına bir bakın diyor”. Lübnan’ın Güney Kıbrıs Yönetimiyle Akdeniz’de ortak petrol arama çalışmalarından haberdar ve rahatsız olmuş. Kısa yolculuğumuz sırasında tamamen harap olmuş bir binanın yakınından geçiyoruz. “İsrail mi bombaladı?” diye sorunca, ‘’hayır’’ cevabını alıyoruz. Meğer eski Başbakan Refik Hariri’nin öldürüldüğü yerin hemen yanından geçiyormuşuz. Onarım çalışmaları devam ediyor ancak etraf halen hasarlı. Eylemin, çevre binalara verdiği zararı hayretler içinde izleyerek geçiyoruz.
Otelimiz Sünnilerin çoğunlukta olduğu batı Beyrut’ta bulunuyor. Yollar, binalar ve arabalar bakımlı ve lüks. Bunun yanında, iç savaş yıllarından kalma mermi izlerinin bulunduğu binalara da rastlayabiliyorsunuz. Sanki o yılları yaşıyormuşçasına heyecanlanıyoruz. Aslında çok gergin bir dönemde Beyrut’ta bulunmamıza rağmen, insanların son derece rahat olduklarını fark ediyoruz. Hizbullah ve Hristiyan lider Mişel Aoun’un liderliğindeki muhalefetin gösterileri devam ediyor. Bizim orada bulunduğumuz 10 Şubat’tan dört gün sonra, Refik Hariri’nin ikinci ölüm yıldönümü. Sünniler ve bazı Hristiyanların desteklediği, iktidardaki 14 Mart Koalisyonu taraftarlarının 14 Şubat’ta gösteri düzenleyecek olması nedeniyle, iki grubun karşı karşıya gelerek çatışmaların çıkmasından endişe ediliyor. Daha birkaç hafta önce, iç savaş günlerini anımsatan ve dört kişinin ölümüyle sonuçlanan olaylardan dolayı bir tedirginlik var. Bu nedenle yoğun güvenlik önlemlerinin alındığını görüyoruz. Neredeyse her cadde başında zırhlı araçlar ve askerler bulunuyor. Ancak buna rağmen gergin bir hava hissetmiyorsunuz. Hatta askerlerin yanına çok rahat bir şekilde yaklaşıp soru sorabiliyorsunuz. Güler yüzlü bir şekilde yanıtlıyorlar. İnsanlar, askerler ve zırhlı araçlar arasında çok rahat bir şekilde yaşamlarına devam ediyor. Beyrut’ta, başı kapalı ve açık giyinen bayanların hep birlikte deniz kenarında dolaştığına şahit oluyoruz.
Beyrut’u keşfe çıktığımızda, dikenli tellerle çevrilmiş hükümet binasının bulunduğu ve “downtown” olarak adlandırılan bölgeye ulaşıyoruz. Hükümet binası Osmanlı zamanında kışla olarak kullanılan tarihî ve son derece etkileyici bir bina. Başbakan danışmanı ile yaptığımız görüşme sayesinde gezdiğimiz binanın içinin de aynı derecede etkileyici olduğunu görüyoruz. Hükümet binasının etrafında dizi dizi beyaz çadırlar fark ediyoruz. Bunların protestocular olduğunu tahmin ediyoruz ve tedirgin bir şekilde aralarına giriyoruz. Bu göstericiler yürüyüş yapan ve sloganlar atan faal göstericiler gibi değiller.Çadırlar kurmuşlar ve burada yaşıyorlar. Bölge tam bir yaşam alanına çevrilmiş durumda. Aralarına girince çadırların içlerine göz ucuyla bakıyoruz. O kısa sürede dikkatimizi çeken iki şey televizyon ve elektrik oluyor. Su ve yemek ihtiyaçlarını burada gideriyorlar. Hükümet istifa edene kadar çadırları kaldırmayacaklarını söylüyorlar. Bir anlamda pasif direniş sergiliyorlar. Her tarafta Nasrallah’ın, Mişel Aoun’un, Nebih Berri’nin posterleri var. Lübnan’da muhalefet sadece Şiiler ve Hristiyanlarla sınırlı değil; Komünist Parti gibi solcu partilerden de destek alıyorlar. Bu nedenle, Che posterleri ve Sovyetler Birliği bayraklarına da rastlıyorsunuz. Ortak bir amaç etrafında kenetlenmiş durumdalar.
“Orta Doğu’da kitaplar Kahire’de yazılır, Beyrut’ta basılır ve Bağdat’ta okunur” sözünü doğrularcasına, her tarafta kitapçı görmeniz mümkün. Farklı isimlerde çok sayıda bankaya da rastlıyoruz. . Bankacılık sektörünün gelişmişliği açısından “Orta Doğu’nun İsviçre’si” olarak adlandırılan Lübnan’da, iç savaş yıllarında bile hiç aksamadan işlemeye devam eden sektörün bankacılık olduğunu öğreniyoruz. Batı Beyrut’ta yeni ve modern binaların yapımına şahit oluyoruz. Bütün bunları görünce iki tespitte bulunuyoruz. Birincisi, kesinlikle birkaç ay önce savaştan çıkmış bir şehirde değiliz. Yıkım yok, insanlar rahat, eğlence devam ediyor. İkincisi, otelimizin bulunduğu Batı Beyrut’u ve Hıristiyanların çoğunluğunu oluşturduğu Doğu Beyrut’u, Refik Hariri’nin iç savaş sonrasında yeniden yapılandırdığını ve Paris’teki Champs Elysées’yianımsatan yerleri görünce, Beyrut için kullanılan “Orta Doğu’nun Paris’i” yakıştırmasının ne kadar yerinde olduğunu düşünüyoruz.
Ancak bu iki yargıya biraz çabuk vardığımızı Güney Beyrut’u görünce anlıyoruz. Beyrut’ta bulunan “Stratejik Araştırmalar Merkezi” Başkanlığı görevini yürüten ve Türkiye’de de iyi tanınan Muhammed Nurettin’in rehberliğinde Güney Lübnan’ı gezince, “iki farklı Beyrut var” kanısına ulaşıyoruz. Batı Beyrut’ta, “yazın savaştan çıkmış Beyrut burası mı” diye düşünürken, İsrail’in bilinçli olarak ve sadece Şiilerin yoğun yaşadığı ve Hizbullah’ın etkin olduğu Güney Beyrut’u bombaladığının belirtilerine rastlıyoruz. Son savaşın izlerini her tarafta görebiliyorsunuz. Her yerde bombalanmış ve yıkılmak üzere olan ve tamamen yerle bir olmuş binalar bulunuyor. Lübnan’da herkes Hizbullah’ın son savaşta zafer kazandığını düşünüyor. Biz zaferin faturasının ne kadar ağır olduğunu gözlemliyoruz. Güney Beyrut sadece savaşın izlerini taşıması açısından değil, yapısı itibarıyla da batı ve doğu Beyrut’tan tamamen farklı. Buradan arabayla on dakikalık bir mesafede olan bu kesimde hem insanlar hem de fiziki ortam bir anda değişiveriyor. Burada daha muhafazakar bir ortam var. Kadınların büyük çoğunluğu kapalı. Genel bir dağınıklık ve fakirlik hakim. Beyrut’un bir diğer özelliği, girilen mahalle ya da bölgeye göre siyasal sembollerin de hemen değişmesi. Batı Beyrut’ta her yerde karşımıza çıkan Hariri posterlerinin aksine, burada Hizbullah lideri Nasrallah, diğer Şii partisi Emel’in amblemleri, Humeyni ve Emel’in kurucusu Musa Sadr’ın resimlerine rastlıyorsunuz. Bu arada resimlerle, bölgenin zenginliği ve fakirliği arasında doğrudan bir ilişki var. Yine her tarafta, son savaşta ölen Hizbullah üyelerinin resimlerini de görebiliyorsunuz. Bu bölge, dediğimiz gibi daha geri kalmış, muhafazakar ve dağınık. Arabalar, binalar ve yollar birden eskiyor. Burada Batı Beyrut’ta neredeyse cadde başı rastladığımız askerler ve zırhlı araçlar yok. Burası tamamen Hizbullah’ın kontrol ettiği bir bölge ve ulusal ordu veya polis gücü buraya giremiyor gibi görünüyor. Hizbullah için sık sık kullanılan “devlet içinde devlet” tanımlamasına bir anlamda şahit oluyoruz. Bunları gördükten sonra Hizbullah’ın sadece İsrail’e karşı mücadele yürüten silahlı bir örgütün ötesinde, Lübnan halkının çok önemli bir kısmını temsil eden, siyasi ve toplumsal bir olgu olduğu sonucuna ulaşıyoruz. Lübnan’da Hizbullah’ı dışlayarak herhangi bir sonuca ulaşmak gerçekten zor gözüküyor. Hele ki Hizbullah’ın silahsızlandırılması gibi konuların, en azından orta vadede imkansız olduğu hissine kapıldık. Bu arada Hizbullah’ın üst düzey bir yöneticisiyle görüşmek, daha doğrusu görüşme öncesi hazırlıklar yapmak üzere Güney Beyrut’ta Hizbullah’ın bürosuna gittik. Yetkiliyle görüşmeden önce çeşitli formlar doldurmanız gerekiyor. İyi örgütlenmişler ve güvenlik üst düzeyde. Ancak kesinlikle dışarıya kapalı değiller. Karşılaştığımız Hizbullah üyeleri, yaratılmak istenen “korkutucu” imajdan farklı olarak cana yakın davranan insanlar.
Lübnan’da da Ermenilerin yaşadığı bir semt bulunuyor. Lübnan’da konuştuğumuz kişiler Ermenileri ayırıyorlar. Taşnak partisi ve kilisenin Türk karşıtlığını körüklediğini ama halkın genelinin Türklere karşı ılımlı olduğunu öğreniyoruz. Yine tespit edememekle birlikte, gizlice Türk televizyonlarını izledikleri bilgisini alıyoruz. Düşmanlıktan çok, bir kırgınlığın varlığından söz ediliyor. Doğruluğunu bilememekle beraber, Lübnan’da Türk köylerinin var olduğunu da öğreniyoruz. Söylenenlere göre 10 Türk köyü bulunuyor. Her birinde yaklaşık 4-5 bin civarında insanın yaşadığı, yani toplam 40-50 bin Türk’ün olabileceği bilgisi veriliyor. Tabi Lübnan’da da Osmanlı ve Türkiye izlerine her yerde rastlayabiliyorsunuz. Lübnan’da çok yaygın olan nargilenizi içerken, garson yanınıza yaklaşıp “nerelisin dostum” diyebiliyor. Ya da bir kitapçıya girip sahibiyle sohbet ederken Türkiye’den olduğunuzu söyleyince, babasının siyah beyaz fesli resmini gösterip, övünerek “Osmanlı ordusundaydı ” demesine şahit olabiliyorsunuz. Lübnan’da bilgi edindiğimiz bir başka konu ise Türk hanımlarla evlenmenin Lübnan’da bir itibar olduğu. Bu nedenle birçok Lübnanlı zenginin Türk eşi olduğunu öğreniyoruz.
Beyrut’ta bazen kendinizi bir Orta Doğu şehrinde dolaşıyormuş gibi hissetmiyorsunuz. Ama Beyrut’u güzel kılan, tam bu anlarda bir Orta Doğu şehrinde olduğunuzu bir şekilde size hatırlatması. Bu iki zıtlığı bir arada yaşatması, karmaşık yapısı, tarihi ve onu hissettirmesi ile Beyrut gerçekten etkileyici bir şehir...
Lübnan gezimizin son gününde Genelkurmay Başkanlığımızın izni ile, Birleşmiş Milletler Barış Gücü kapsamında Güney Lübnan’da bulunan askerî birliğimizi ziyaret ettik. Askerî ataşeliğimizin yardımıyla, Beyrut’tan Sur şehrine doğru yola çıktık. İlk olarak, Sayda şehrini geçtik. Burada da Hariri’nin posterleri ile karşılaştık. . Oradan 45 dakika süren yolculuğun ardından Sur şehrine ulaştık. Yol boyunca tüm köprülerin vurulmuş olduğu dikkatimizi çekiyor. Onarım çalışmaları halen sürüyor. Köprülerin olduğu yerlerde geçişleri tali yollardan veriyorlar. Sur şehrine girer girmez anayol boyunca Hizbullah, Nasrallah ve son savaşta ölen şehitlerin resimleri karşınıza çıkıyor. Türk birliği, Sur kentini geçtikten hemen sonra kıyıdan içeri 7 ila 10 km uzaklıkta, Şatiye yolu üzerinde bulunuyor. Karargâha girer girmez etkileniyoruz. Her zaman olduğu gibi düzen ve tertip hakim. Bölük komutanımız yapılan çalışmalar hakkında bilgi veriyor. Gururlanıyoruz. Ama diğer taraftan da bu güzel çalışmalardan neden kimsenin haberi yok diye hayıflanıyoruz. Bir dönem Lübnan’a asker gönderilmesi meselesi her gün medyada tartışılırken, muhtemelen şu anda büyük çoğunluk Lübnan’da Türk askerinin varlığından bile haberdar değildir. Esasen, Türk birliği ziyaret ettiğimiz kara birliğinden ibaret değil. Çoğunluğu deniz kuvvetlerinde hizmet veriyor. “Türk İstihkam İnşaat Bölüğü” olarak geçen kara birliğimizde toplam 262 personel görev yapıyor. Birlik, güvenlik ve ulaşım zorluğu nedeniyle ancak bulunduğu alana yakın köylere yardım yapabiliyor. Esas görevi inşaat ve altyapı çalışmaları üzerine olan birliğimiz, diğer birliklerin inşa çalışmalarına yardım görevi yürütmüş. Ancak birliğimiz bu çalışmalarla sınırlı kalmayıp, Birleşmiş Milletler karargâhına projeler sunarak bazı sivil faaliyetlerde de bulunabiliyor. Bu anlamda büyük işlere imza atmışlar. Halka yönelik çalışmaların en önemlisi, çevre yerleşim birimlerinde muhtarlıklarla ortak çalışarak tespit edilen dul, yetim ve fakirlere sağlanan gıda ve sağlık yardımları. Yine bir yerleşim alanında halkın kullanımı için bir futbol sahası inşa edilmiş. Müslüman bir ülke olmanın avantajı kullanılarak dinî bayramlarımızda halkla bir araya geliniyor ve hatta Güney Lübnan halkı bayramlarda kendiliğinden birliğimizi ziyaret ediyor. Halkla iletişim kurma konusunda yeni projelerin olduğu da ifade edildi. Bölge halkının Türk askerine ve Türkiye’ye bakışı son derece olumlu. Bir Lübnanlı’nın askerlerimize söylediği “Lübnan’a Yeniden Hoşgeldiniz” cümlesi, halkın Türk askerine bakış açısını göstermesi açısından çarpıcı. . Güney Lübnan şimdilik çok sakin. Birleşmiş Milletler askerleri ile halk arasında bugüne kadar herhangi bir sorun yaşanmamış. Birliğimizden, Güney Lübnan halkının düşünülenin aksine radikal değil, ılımlı oldukları bilgisini alıyoruz. Tabi ki Hizbullah’a yoğun bir destek var. Birçok kişinin “Ben Hizbullah’ım” diyerek, Hizbullah’ın sadece üyelerinden oluşmadığı, halkın kendisinin Hizbullah olduğu yorumu yapılıyor. Güney Lübnan’da herhangi bir sorun çıkmasından endişelenilmiyor. Ancak, Beyrut’ta çıkacak bir sorunun güneye yansımasından çekinilmekte. Bu arada eğer bir sorun yaşanacak ya da bir saldırı gerçekleşecekse de bunun Türk askerine yönelik olma ihtimalinin çok düşük olduğunu görüyoruz. Fransa’ya karşı ciddi bir kızgınlık söz konusu olduğu için, ilk sırada Fransız askerlerinin geldiği söylenebilir. Bunda, Fransa yönetiminin Lübnan’da iktidarı yoğun olarak desteklemesinin rolü büyük. Fransızları ise İspanyol askerleri takip ediyor.
Bizim için çok önemli bu son görüşmemizi tamamladıktan sonra Beyrut’a döndük. Çok faydalı bir program takip etmiş olmanın verdiği rahatlıkla, Orta Doğu’nun bu güzel şehrinde son akşamımızı birer turist gibi etrafı gezerek geçiriyoruz. Beyrut’tan ayrılmak zor da olsa artık Türkiye’yi özlediğimizi hissederek Ankara’ya doğru yola çıkıyoruz.
BULLETIN No.180
U.S. envoy: We won't stop Israel from talking to Syria Ambassador to Israel says he does not consider Syria a diplomatic partner as long as it backs terror groups
Guardian Bid to bring Syria in from cold EU's foreign policy chief visits Syria as diplomacy in the Middle East intensifies ahead of a key Arab League summit in Saudi Arabia at the end of this month.
The road to Damascus Nadim Houry Mar 13 07, 09:00pm: Javier Solana's visit to president Assad signals a fresh start for the EU's relations with Syria. But human rights must not fall off the agenda.
Helena Cobban West's relations with Syria starting to thawTo end the Iraq strife, the US should engage Iran and Syria Alon Ben-Meir
Asia Times A US detour via Syria to Iran - by Sami Moubayed Even though a small step has been taken, any further US negotiations with Iran face problems. An alternative is to deal with Syria. Washington knows that Damascus alone cannot solve Iraq's problems, but it can be used to moderate Iran's behavior
A bombshell that nobody heardA vast, secret Middle Eastern operation is being run, possibly illegally and based on stolen Iraqi oil funds and Saudi money, out of the US vice president's office, all to undermine the Iranians, Hezbollah, Hamas and the Syrians. This is one of several startling claims, such as US "meddling" in Iran, made recently by investigative journalist Seymour Hersh. And no one seems in the least bit bothered. - Tom Engelhardt
Der Spiegel Exodus to Syria: Iraqis Find Peace Across the Border
Iraqis Fleeing Violence Put Strain on Syria
EU urges Syria to play ‘positive’ role The EU’s foreign affairs chief, Javier Solana, on his first visit to Damascus in more than two years, urged Syria to play a positive role in Lebanon and Iraq
Solana: EU backs Syrian aim to regain Golan Heights
BBC Syria urges broader US dialogue Syria calls for a "serious dialogue" with the US as the most senior US official in two years visits Damascus.
Syria, United States Exchange Views on Iraqi Refugees
Syria calls for talks on Iraqi refugees Syria called for a “comprehensive dialogue” with the US as a senior State Department official held talks in Damascus on the plight of up to 1m Iraqi refugees
Syrian prime minister arrives in Tehran for talks with old ally
Lebanese Minister: Bus Bombing Last Month Was Ordered by Syria
WORLD NEWS: Lebanon arrests Syrian 'bombers' Beirut claims breakthrough over attacks Lebanon’s anti-Syrian government claimed the first major breakthrough in the investigation into a series of attacks in the country over the last couple of years
BBC Arrests over Lebanon bombings Alleged members of a radical Palestinian group are arrested in Lebanon over recent attacks on commuter buses.
Syria Denies Link to Group Accused of Lebanon Bombs
Olmert faces fall-out from Lebanon report
Schiff Analysis: PM, Peretz and Halutz are three men in the same boat Winograd interim report on failures surrounding war to cover period starting with 2000 pullout from LebanonFull text of the Winograd Committee press release
Envy, Conspiracy and a Lebanese Motor City By: Ulrike Putz Der SpiegelQatar, the oil-rich emirate, has donated a quarter of a billion dollars to the Lebanese town of Bint Jbeil in order to support reconstruction efforts there. But the generous donation has provoked a conflict with Hezbollah and is spawning envy, discord and conspiracy theories.
Olmert tells AIPAC: Early Iraq exit would destabilize entire Mideast
The Times US trying harder to secure peace
Condoleezza Rice is returning to the Middle East to try to kick-start the Israeli-Palestinian peace process Gerard Baker
Palestinians’ power share
The New Strategy in Iraq: Uncertain Progress Towards an Unknown GoalSource: Center for Strategic & International Studies
Iraqis’ Progress Lags Behind Pace Set by Bush Plan Bush administration officials acknowledge that their key political goals for Iraq will take longer than they anticipated.
PINR "Intelligence Brief: The Implications of Strategic Withdrawal from Iraq" Full text of report
Iran, US Back Off From Confrontation Signs from both sides suggest more diplomacy, at least for now
Qatar voices Gulf fears of military action against Iran
MERIP Basra, the Reluctant Seat of “Shiastan” Reidar Visser
There is No Ignoring the New Middle East State System By: Claire Spencer The Daily Star With the language of multiple and inter-related crises dominating descriptions of the Middle East, it is easy to believe that the Arab state is fragmenting into fiefdoms, sectarian strife and trans-nationally inspired chaos. Yet of the 22 member states of the Arab League, only three - Sudan, Iraq and Lebanon - show signs of current or potential collapse.
Guardian Bid to bring Syria in from cold EU's foreign policy chief visits Syria as diplomacy in the Middle East intensifies ahead of a key Arab League summit in Saudi Arabia at the end of this month.
The road to Damascus Nadim Houry Mar 13 07, 09:00pm: Javier Solana's visit to president Assad signals a fresh start for the EU's relations with Syria. But human rights must not fall off the agenda.
Helena Cobban West's relations with Syria starting to thawTo end the Iraq strife, the US should engage Iran and Syria Alon Ben-Meir
Asia Times A US detour via Syria to Iran - by Sami Moubayed Even though a small step has been taken, any further US negotiations with Iran face problems. An alternative is to deal with Syria. Washington knows that Damascus alone cannot solve Iraq's problems, but it can be used to moderate Iran's behavior
A bombshell that nobody heardA vast, secret Middle Eastern operation is being run, possibly illegally and based on stolen Iraqi oil funds and Saudi money, out of the US vice president's office, all to undermine the Iranians, Hezbollah, Hamas and the Syrians. This is one of several startling claims, such as US "meddling" in Iran, made recently by investigative journalist Seymour Hersh. And no one seems in the least bit bothered. - Tom Engelhardt
Der Spiegel Exodus to Syria: Iraqis Find Peace Across the Border
Iraqis Fleeing Violence Put Strain on Syria
EU urges Syria to play ‘positive’ role The EU’s foreign affairs chief, Javier Solana, on his first visit to Damascus in more than two years, urged Syria to play a positive role in Lebanon and Iraq
Solana: EU backs Syrian aim to regain Golan Heights
BBC Syria urges broader US dialogue Syria calls for a "serious dialogue" with the US as the most senior US official in two years visits Damascus.
Syria, United States Exchange Views on Iraqi Refugees
Syria calls for talks on Iraqi refugees Syria called for a “comprehensive dialogue” with the US as a senior State Department official held talks in Damascus on the plight of up to 1m Iraqi refugees
Syrian prime minister arrives in Tehran for talks with old ally
Lebanese Minister: Bus Bombing Last Month Was Ordered by Syria
WORLD NEWS: Lebanon arrests Syrian 'bombers' Beirut claims breakthrough over attacks Lebanon’s anti-Syrian government claimed the first major breakthrough in the investigation into a series of attacks in the country over the last couple of years
BBC Arrests over Lebanon bombings Alleged members of a radical Palestinian group are arrested in Lebanon over recent attacks on commuter buses.
Syria Denies Link to Group Accused of Lebanon Bombs
Olmert faces fall-out from Lebanon report
Schiff Analysis: PM, Peretz and Halutz are three men in the same boat Winograd interim report on failures surrounding war to cover period starting with 2000 pullout from LebanonFull text of the Winograd Committee press release
Envy, Conspiracy and a Lebanese Motor City By: Ulrike Putz Der SpiegelQatar, the oil-rich emirate, has donated a quarter of a billion dollars to the Lebanese town of Bint Jbeil in order to support reconstruction efforts there. But the generous donation has provoked a conflict with Hezbollah and is spawning envy, discord and conspiracy theories.
Olmert tells AIPAC: Early Iraq exit would destabilize entire Mideast
The Times US trying harder to secure peace
Condoleezza Rice is returning to the Middle East to try to kick-start the Israeli-Palestinian peace process Gerard Baker
Palestinians’ power share
The New Strategy in Iraq: Uncertain Progress Towards an Unknown GoalSource: Center for Strategic & International Studies
Iraqis’ Progress Lags Behind Pace Set by Bush Plan Bush administration officials acknowledge that their key political goals for Iraq will take longer than they anticipated.
PINR "Intelligence Brief: The Implications of Strategic Withdrawal from Iraq" Full text of report
Iran, US Back Off From Confrontation Signs from both sides suggest more diplomacy, at least for now
Qatar voices Gulf fears of military action against Iran
MERIP Basra, the Reluctant Seat of “Shiastan” Reidar Visser
There is No Ignoring the New Middle East State System By: Claire Spencer The Daily Star With the language of multiple and inter-related crises dominating descriptions of the Middle East, it is easy to believe that the Arab state is fragmenting into fiefdoms, sectarian strife and trans-nationally inspired chaos. Yet of the 22 member states of the Arab League, only three - Sudan, Iraq and Lebanon - show signs of current or potential collapse.
BULLETIN No.179
Washington Institute Can Syria Come in from the Cold? Will the upcoming Baghdad conference and Arab Summit give Syria a chance to improve its regional standing, or will its isolation continue? Seth Wikas assesses the regime's continuing struggles to balance competing political interests.
A New Middle East: The Israel-Syria-Lebanon Triangle Uri Lubrani, Eyal Zisser, Moshe Arens
Al Hayat The Non-Peaceful State between Syria and Lebanon Hassan Haydar - Despite its withdrawal from Lebanon, Syria still has a hand in Lebanon’s affairs and policy. It is also in a state of declared war with a large segment of the Lebanese.
Is US Supporting Brotherhood Activities in Syria?
Ex-U.S. secretary of state Baker calls for broad talks with Syria
SyriaComment Counting Lebanon’s Shiites as Slaves: Why the Lebanon Deal is Obstructed
EU plans to restart high-level contacts with Syria Solana to visit Damascus for talks on Lebanon, Mideast peace; EU reaffirms PA gov't must meet int'l demands
Solana to restore EU ties with Syria
Eldar Quiet, they're talking with Syria
US Will Use Baghdad Meet to Confront Iran, Syria Over Unrest: Official
Iraq Security Meeting Poses Risks for US Beyond Contact With Iran and Syria
U.S. Open to Talking About Iraq With Iran and Syria
Syria's envoy at secret talks to speak before Knesset committee
Syria Deploying Rockets on Border, Say Israeli Sources
Lebanon's price in Washington rises
By David Schenker
Foreign handling of crisis leaves little cause for faith in Lebanese leaders
Olmert 'planned Lebanon war before soldiers' kidnap'
Debka DEBKAfile Exclusive: Bowing to Washington, Olmert agrees to go directly and unconditionally to final-status talks with Palestinians
Olmert backs regional summit to discuss Saudi peace initiative Olmert: Israel is ready to take proposal 'seriously'; Abbas reiterates that Arab League won't alter initiative
Finger on the pulse At a time when the shift in U.S. policy is clearly visible, when new alliances rise and fall daily to accommodate new realities, when yesterday's enemy may be tomorrow's partner in dialogue, the primary goal of removing the Iranian nuclear threat must not be compromised. But, at the same time, we must reexamine Israel's interests daily rather than becoming entrenched in intransigence.
Eldar On the road from Mecca to Riyadh
Olmert backs regional summit to discuss Saudi peace initiative Olmert: Israel is ready to take proposal 'seriously'; Abbas reiterates that Arab League won't alter initiative
UN panel to Israel: Allow Palestinians to return to their land
Abbas tells Olmert: Gilad Shalit may be freed soon
Al-Qaida's no. 2 slams Hamas for agreeing to unity government Al-Zawahri: 'Hamas' leadership has finally caught Sadat's train of humiliation and surrender.'
Top Israeli Military Official Denies Olmert Ordered Them to Prepare for War
We need a strategy
PM: Concede right of return Olmert, Abbas agree that Saudi initiative could serve as basis for talks, but continue to disagree on right of return, Jerusalem and settlements. Palestinian source says leaders' meeting was difficult, but adds Abbas is optimistic
Olmert rethinks Saudi initiative (Josef Federman)
UN panel to Israel: Allow Palestinians to return to their land
Gideon Levy: Surprise - Most Israelis back a one-state solution
Christian Science Monitor Why 'soft partition' of Iraq won't work Most Iraqis wish their country to remain unified. By Joost Hiltermann
Washington Post The 'Surge' Is Succeeding By Robert Kagan
Christian Science Monitor Why 'soft partition' of Iraq won't work Most Iraqis wish their country to remain unified. By Joost Hiltermann
Iraq's neighbors take first cooperative steps
The conference promoted the legitimacy of Iraq's government and got Iran and US talking.
The End of Al Qaeda in Iraq
Iraq's neighbors take first cooperative steps The conference promoted the legitimacy of Iraq's government and got Iran and US talking.
New York Times Iraq’s Leader Asks for Aid in Curbing Strife Envoys for the U.S. and Iran avoided direct talks
Ha’aretz U.S. in talks with Israel, Saudi Arabia
The Peace Process / Only Saudi Arabia can do it
COMMENT AND ANALYSIS: Saudis head a rich field
Israel warms to Saudi Arabia peace initiative
A New Middle East: The Israel-Syria-Lebanon Triangle Uri Lubrani, Eyal Zisser, Moshe Arens
Al Hayat The Non-Peaceful State between Syria and Lebanon Hassan Haydar - Despite its withdrawal from Lebanon, Syria still has a hand in Lebanon’s affairs and policy. It is also in a state of declared war with a large segment of the Lebanese.
Is US Supporting Brotherhood Activities in Syria?
Ex-U.S. secretary of state Baker calls for broad talks with Syria
SyriaComment Counting Lebanon’s Shiites as Slaves: Why the Lebanon Deal is Obstructed
EU plans to restart high-level contacts with Syria Solana to visit Damascus for talks on Lebanon, Mideast peace; EU reaffirms PA gov't must meet int'l demands
Solana to restore EU ties with Syria
Eldar Quiet, they're talking with Syria
US Will Use Baghdad Meet to Confront Iran, Syria Over Unrest: Official
Iraq Security Meeting Poses Risks for US Beyond Contact With Iran and Syria
U.S. Open to Talking About Iraq With Iran and Syria
Syria's envoy at secret talks to speak before Knesset committee
Syria Deploying Rockets on Border, Say Israeli Sources
Lebanon's price in Washington rises
By David Schenker
Foreign handling of crisis leaves little cause for faith in Lebanese leaders
Olmert 'planned Lebanon war before soldiers' kidnap'
Debka DEBKAfile Exclusive: Bowing to Washington, Olmert agrees to go directly and unconditionally to final-status talks with Palestinians
Olmert backs regional summit to discuss Saudi peace initiative Olmert: Israel is ready to take proposal 'seriously'; Abbas reiterates that Arab League won't alter initiative
Finger on the pulse At a time when the shift in U.S. policy is clearly visible, when new alliances rise and fall daily to accommodate new realities, when yesterday's enemy may be tomorrow's partner in dialogue, the primary goal of removing the Iranian nuclear threat must not be compromised. But, at the same time, we must reexamine Israel's interests daily rather than becoming entrenched in intransigence.
Eldar On the road from Mecca to Riyadh
Olmert backs regional summit to discuss Saudi peace initiative Olmert: Israel is ready to take proposal 'seriously'; Abbas reiterates that Arab League won't alter initiative
UN panel to Israel: Allow Palestinians to return to their land
Abbas tells Olmert: Gilad Shalit may be freed soon
Al-Qaida's no. 2 slams Hamas for agreeing to unity government Al-Zawahri: 'Hamas' leadership has finally caught Sadat's train of humiliation and surrender.'
Top Israeli Military Official Denies Olmert Ordered Them to Prepare for War
We need a strategy
PM: Concede right of return Olmert, Abbas agree that Saudi initiative could serve as basis for talks, but continue to disagree on right of return, Jerusalem and settlements. Palestinian source says leaders' meeting was difficult, but adds Abbas is optimistic
Olmert rethinks Saudi initiative (Josef Federman)
UN panel to Israel: Allow Palestinians to return to their land
Gideon Levy: Surprise - Most Israelis back a one-state solution
Christian Science Monitor Why 'soft partition' of Iraq won't work Most Iraqis wish their country to remain unified. By Joost Hiltermann
Washington Post The 'Surge' Is Succeeding By Robert Kagan
Christian Science Monitor Why 'soft partition' of Iraq won't work Most Iraqis wish their country to remain unified. By Joost Hiltermann
Iraq's neighbors take first cooperative steps
The conference promoted the legitimacy of Iraq's government and got Iran and US talking.
The End of Al Qaeda in Iraq
Iraq's neighbors take first cooperative steps The conference promoted the legitimacy of Iraq's government and got Iran and US talking.
New York Times Iraq’s Leader Asks for Aid in Curbing Strife Envoys for the U.S. and Iran avoided direct talks
Ha’aretz U.S. in talks with Israel, Saudi Arabia
The Peace Process / Only Saudi Arabia can do it
COMMENT AND ANALYSIS: Saudis head a rich field
Israel warms to Saudi Arabia peace initiative
Thursday, March 08, 2007
BULLETIN No. 178
Jerusalem Post Report: Assad flips out at Ahmadinejad on phone
Forward War Clouds Gather Over the Golan
While the world’s attention is riveted on the conflict in Iraq and a possible American attack on Iran, Syrian dictator Bashar al-Assad may be quietly preparing for a war against Israel
CSM Syria seeks to gain from regional tumult The isolation of Syria appears to be breaking as Damascus seeks deals with the Saudis and the Lebanese.
Weekly Standard Give Abboud the Boot: Why Does Syria Need Two Ambassadors in Washington?
Syria opposes any change to Saudi initiative
Christian Science Monitor Helena Cobban: Time is ripe for US to engage Syria
Daily Star Deal with Syria, but first impose Lebanese sovereignty By Michael Young
France's Foreign Policy Will Not Change Randa Takieddin - It would be better for the architect of Syria's diplomacy to expect that France's foreign policy will continue unchanged, since it was founded on resolutions passed by the international community and endorsed by EU nations.
Syria Today: Online and Hard-Line By: Guy Taylor | The Daily Star Paradoxes abound when it comes to the Internet in Syria, and a closer look reveals an authoritarian state apparently obsessed with manipulating the content of independent Web sites. While the government claims to be intent on spreading information technology to the masses, its desire to extend traditionally heavy-handed media restrictions into cyberspace raises the question of whether Syria's rulers merely seek to use the Internet as a tool to enhance their own power.
Agreement Seen in Schism Between Governing Factions By: Krystal Knapp | The Washington Times
A deal to end the standoff between Lebanon's U.S.-backed government and Hezbollah, the nation's worst political crisis since its 1975-1990 civil war, is expected to be finalized within the next few days, key political figures say.
Syria Denies Arms Crossing Border Into Lebanon
Lebanese politicians pour cold water on hopes that Beirut crisis will end soon
PM: Plan for Lebanon war made months in advance PM to war probe panel: Plan for wide military response to possible abduction of soldiers made last March
Washington Takes a Chance on Tehran By: Georg Mascolo and Bernhard Zand | Der Spiegel Good news from the war zone: Syria and Iran -- both countries that have shown little interest so far in relieving tensions in Iraq -- will take part in a conference in Baghdad this weekend in a development that has taken many by surprise. The mood in Washington is astonishingly upbeat after this radical shift in strategy.
Iran tells Hamas' Meshal: Keep 'resisting' Israel
Rosner: More in U.S. have an opinion - they support Israel
Danny Rubinstein: This is the time to free Marwan Barghouti
Jerusalem Post Our World: Israel's man in Mecca By CAROLINE GLICK Rather than reject the Saudi plan Ehud Olmert and Tzipi Livni are embracing it.
Accept the Saudi initiative By GERSHON BASKIN Iran's possible support for the Saudi plan is an incentive to say yes. Now the ball's in Olmert's court.
BBC First Israeli report on 2006 war Israel's public watchdog reports on the Hezbollah war, but refrains from releasing controversial findings.
Palestine's argument: Mecca and beyond | Khaled Hroub
Daily Star Give Israelis peace, but take from them By Rami G. Khouri
Israeli Poll: Talk with Palestinians Only After Quartet's Conditions Fulfilled
UPI Analysis: Lifting the veil between Israeli Arabs and Jews
Hamas vows full truce if Israel helps end boycott
Palestinians see food shortages The World Food Programme has boosted the number of beneficiaries by 25 percent in an effort to stave off 'food insecurity.'
A review of Target Iran: The Truth About the US Government's Plans for Regime Change and a review of Iraq Confidential: The Untold Story of America's Intelligence Conspiracy by Scott Ritter.
Guardian Sunnis will not be persuaded that Iran is their real enemy Azzam Tamimi: Washington's attempt to pave the way for another invasion by fomenting anti-Shia sectarianism in the Middle East will fail.
Reading from a different scriptSimon Tisdall: Iran appears to be patching things up with Saudi Arabia and the policy may be bearing fruit. But it's a wild departure from the line promoted by the US.
IHT Try talk. You can use the stick later
Daily Star Riyadh-Tehran talks open a door for others to walk through
An Odd Couple The Economist
Iran and Saudi Arabia are Muslim heavyweights, the one a Shia republic and a sworn foe of the United States, the other a staunchly Sunni monarchy and America’s oldest Arab ally. Decades of quiet rivalry between the two, echoing ancient Arab-Persian tensions, have lately intensified over Iraq, Lebanon and Iran’s nuclear ambitions, among other things.
Al hayat A Chance for Iran and the Region Ghassan Charbel - The gravity of the situation has pushed Riyadh to put its weight at the service of active policies to contain and extinguish the fire on the basis of dialogue and the respect for interests, constants and balances that safeguard stability.
Al Awsat Are the Saudis Playing With Fire? : Tariq Alhomayed
Tuesday, March 06, 2007
BULLETIN No.177
Syria Ups Army Infrastructure Along Border With Israel
SyriaComment Saudis and Syrians …Brothers or Rivals?
Has a Lebanon Deal Been Clinched?
UPI Analysis: Lebanon coup jitters
Daily Star All of Bush's talk about helping Lebanon is just that - talk
Editorial: Israel must not reject the hand offered by S. Arabia
UPI Analysis: Who really makes Israeli policy?
Israeli and US Strikes on Iran: A Speculative Analysis Center for Strategic & International Studies
Washington Times Spy chief sees Hamas driven to Tehran The international community's decision to cut off financial aid to the Hamas-led Palestinian government has helped drive Hamas into the embrace of Iran, the chief of Israel's domestic spy agency said yesterday.
Israeli Says Iran Is Training Hamas Men
Abbas: EU is pro-Israel, discriminates against PA
IDF: Comptroller's report is full of errors
Only ending the Arab-Israeli conflict will turn PM into a great leader
Burston: The BBC poll - Israel as Satan's bastard child
Eldar What Arab initiative?
Schiff The home front is not prepared
Jerusalem Post Our World: Israel's man in Mecca
Washington Times Spy chief sees Hamas driven to Tehran The international community's decision to cut off financial aid to the Hamas-led Palestinian government has helped drive Hamas into the embrace of Iran, the chief of Israel's domestic spy agency said yesterday.
From Bad to Unthinkable - Mortimer B. Zuckerman (U.S. News)
Brothers in Arms: Fatah and Palestinian Islamic Jihad - Pinhas Inbari (ICA/JCPA)
Yedioth Ahronoth 'Israel behind PA poverty' Human rights organization B'Tselem presents comprehensive report on how Israel harms Palestinians' economy, livelihood. Report gives testimonies of abuse by soldiers at checkpoints, claims complaints are mostly ignored
'Iran trains Hamas militants'
Shin Bet chief: Training of operatives in Iran 'strategic danger' worse than arms smuggling
Israel seeks civilian nuclear power
Small But Important Steps on Iran, Hezbollah and Argentina
Washington Post Washington at War Is There a Plan B? No U.S. Backup Strategy For Iraq Outside Experts, Not White House, Discuss Options. Eager to appear resolute and reluctant to provide fodder for skeptics, U.S. officials rebuff questions about failure with a mix of optimism and evasion
How to Stop Genocide in Iraq By: Samantha Power Los Angeles Times What is needed to stave off even greater carnage than we see today is neither assuming massacres won't happen nor suspending thought until the surge has demonstrably failed in six months — at which point other options may no longer be viable. Rather, we must announce our intention to depart and use the intervening months to prioritize civilian protection by pursuing a bold set of measures combining political pressure, humanitarian relocation and judicial deterrence.
Independent Ali Allawi: The Occupation of Iraq We won the war, but lost the peace. In this exclusive extract from his definitive history of the conflict in Iraq, Ali Allawi explains how the conquering armies allowed victory to give way to anarchy
Rice picks neo-con champion on Iraq In a surprising move, US Secretary of State Condoleezza Rice has appointed Eliot Cohen, a prominent neo-conservative hawk, to the post of State Department counselor. Perhaps she is just protecting her flank from criticism on the right as she pursues a more "realistic" diplomacy in the Middle East. - Jim Lobe
Fighting for Iraq’s Culture By MATTHEW BOGDANOSOur failure to appreciate the importance Iraqis place on their history has added to the chaos faced by our troops.
Parley's No Sellout By: Amir Taheri New York Post Contrary to the impression left by many, this coming weekend's international conference in Baghdad has nothing to do with last year's Baker-Hamilton panel. It's an idea first launched by Iraqi Foreign Minister Hoshyar Zebari in 2005, and recently adopted by Prime Minister Nouri al-Maliki.
Neighboring Countries 'Must Do More'
Iraq's deputy foreign minister discusses the government's expectations for an upcoming meeting of neighboring countries and other powers in Baghdad
Independent Ali Allawi: The Occupation of Iraq We won the war, but lost the peace. In this exclusive extract from his definitive history of the conflict in Iraq, Ali Allawi explains how the conquering armies allowed victory to give way to anarchy
The Pentagon plays war games with Iran Leaked reports of a recent Pentagon meeting only add to the mounting evidence that the US is preparing to attack Iran. In this context the recent "surge" of US troops is not meant to pacify Baghdad but to contain Iraqi Shi'ite fury in response to air strikes on Iran. George W Bush doesn't want to have to go to Syria and Iran and "ask for anything". - Gareth Porter
Christian Science Monitor Momentum for more Iran sanctions
The UN Security Council takes up the issue this week, ratcheting up pressure on Tehran
SyriaComment Saudis and Syrians …Brothers or Rivals?
Has a Lebanon Deal Been Clinched?
UPI Analysis: Lebanon coup jitters
Daily Star All of Bush's talk about helping Lebanon is just that - talk
Editorial: Israel must not reject the hand offered by S. Arabia
UPI Analysis: Who really makes Israeli policy?
Israeli and US Strikes on Iran: A Speculative Analysis Center for Strategic & International Studies
Washington Times Spy chief sees Hamas driven to Tehran The international community's decision to cut off financial aid to the Hamas-led Palestinian government has helped drive Hamas into the embrace of Iran, the chief of Israel's domestic spy agency said yesterday.
Israeli Says Iran Is Training Hamas Men
Abbas: EU is pro-Israel, discriminates against PA
IDF: Comptroller's report is full of errors
Only ending the Arab-Israeli conflict will turn PM into a great leader
Burston: The BBC poll - Israel as Satan's bastard child
Eldar What Arab initiative?
Schiff The home front is not prepared
Jerusalem Post Our World: Israel's man in Mecca
Washington Times Spy chief sees Hamas driven to Tehran The international community's decision to cut off financial aid to the Hamas-led Palestinian government has helped drive Hamas into the embrace of Iran, the chief of Israel's domestic spy agency said yesterday.
From Bad to Unthinkable - Mortimer B. Zuckerman (U.S. News)
Brothers in Arms: Fatah and Palestinian Islamic Jihad - Pinhas Inbari (ICA/JCPA)
Yedioth Ahronoth 'Israel behind PA poverty' Human rights organization B'Tselem presents comprehensive report on how Israel harms Palestinians' economy, livelihood. Report gives testimonies of abuse by soldiers at checkpoints, claims complaints are mostly ignored
'Iran trains Hamas militants'
Shin Bet chief: Training of operatives in Iran 'strategic danger' worse than arms smuggling
Israel seeks civilian nuclear power
Small But Important Steps on Iran, Hezbollah and Argentina
Washington Post Washington at War Is There a Plan B? No U.S. Backup Strategy For Iraq Outside Experts, Not White House, Discuss Options. Eager to appear resolute and reluctant to provide fodder for skeptics, U.S. officials rebuff questions about failure with a mix of optimism and evasion
How to Stop Genocide in Iraq By: Samantha Power Los Angeles Times What is needed to stave off even greater carnage than we see today is neither assuming massacres won't happen nor suspending thought until the surge has demonstrably failed in six months — at which point other options may no longer be viable. Rather, we must announce our intention to depart and use the intervening months to prioritize civilian protection by pursuing a bold set of measures combining political pressure, humanitarian relocation and judicial deterrence.
Independent Ali Allawi: The Occupation of Iraq We won the war, but lost the peace. In this exclusive extract from his definitive history of the conflict in Iraq, Ali Allawi explains how the conquering armies allowed victory to give way to anarchy
Rice picks neo-con champion on Iraq In a surprising move, US Secretary of State Condoleezza Rice has appointed Eliot Cohen, a prominent neo-conservative hawk, to the post of State Department counselor. Perhaps she is just protecting her flank from criticism on the right as she pursues a more "realistic" diplomacy in the Middle East. - Jim Lobe
Fighting for Iraq’s Culture By MATTHEW BOGDANOSOur failure to appreciate the importance Iraqis place on their history has added to the chaos faced by our troops.
Parley's No Sellout By: Amir Taheri New York Post Contrary to the impression left by many, this coming weekend's international conference in Baghdad has nothing to do with last year's Baker-Hamilton panel. It's an idea first launched by Iraqi Foreign Minister Hoshyar Zebari in 2005, and recently adopted by Prime Minister Nouri al-Maliki.
Neighboring Countries 'Must Do More'
Iraq's deputy foreign minister discusses the government's expectations for an upcoming meeting of neighboring countries and other powers in Baghdad
Independent Ali Allawi: The Occupation of Iraq We won the war, but lost the peace. In this exclusive extract from his definitive history of the conflict in Iraq, Ali Allawi explains how the conquering armies allowed victory to give way to anarchy
The Pentagon plays war games with Iran Leaked reports of a recent Pentagon meeting only add to the mounting evidence that the US is preparing to attack Iran. In this context the recent "surge" of US troops is not meant to pacify Baghdad but to contain Iraqi Shi'ite fury in response to air strikes on Iran. George W Bush doesn't want to have to go to Syria and Iran and "ask for anything". - Gareth Porter
Christian Science Monitor Momentum for more Iran sanctions
The UN Security Council takes up the issue this week, ratcheting up pressure on Tehran
Subscribe to:
Posts (Atom)